وقتی بارون از آسمون دل گیر فرود می آد هم به رودخونه می ریزه و هم به دریا...
دریا اون قدر بزرگ که همه بارون آسمون را تو خودش جا می ده...
ولی روخونه تو بستر کوچیکش جا نمیشه نه اینکه بارون براش زیاد باشه چون یاد نگرفته که بزرگ باشه.
ما چون ظرفیت روخونه ای داریم تو خودمون جا نمی شیم و همه چیزهایی را که  خدا بهمون می ده پس می دیم.... خدای ماه رمضون ما بارون عطا و رحمتش را هم به دریا می ده و هم به روخونه...
کاش اگه نمی تونیم دریا باشیم برای شنیدن حرفهایی که تو دل روخونه ایمون میریزه جا باز کرده باشیم....